მოწვევა ოფერტზე – ანუ შეთავაზების სწორი ფორმა

ბლოგის  ადმინის  ნებართვით  აღებულია  ბლოგიდან    https://geolaw.wordpress.com

გუშინ  ერთ-ერთ  საკმაოდ  ცნობილ  კვების  ობიექტში  ყოფნისას  არჩევანის  წინაშე  დავდექი:  მიმეცა  თანხმობა  გაუფრთხილებლად  დაწესებულ  პირობებზე  ,  ან  მესარგებლა  შეზღუდული  მომსახურებით.  საქმე  იმაშია,  რომ  ელვისში  ყოველთვის  ავდივარ  მეორე  სართულზე  და  ვუკვეთავ  კონკრეტული  რაოდენობის  და  ღირებულების  საკვებს.  თანხის  გადახდის  შემდეგ,  როცა  დავაპირე  ავსულიყავი  და  ადგილი  დამეკავებინა,  წინააღმდეგობას  წავაწყდი  და  გავიგე,  რომ  უნდა  შემეკვეთა  მინიმუმ  50  ლარის  პროდუქცია  და  მხოლოდ  ამის  შემდეგ  მექნებოდა  უფლება,  საღამოს  8  საათის  შემდეგ  მომესმინა  ცოცხალი  მუსიკისთვის,  ჩემთვის  სასურველი  ადგილიდან.

ბუნებრივია,  გამიჩნდა  კითხვა,  უნდა  იყოს  თუ  არა  მსგავს  დაწესებულებებშ  ასეთი  ტიპის  განცხადებები  თვალსაჩინო  ადგილზე  გაკეთებული,  თუ  ამას  უნდა  ვიგებდეთ  მხოლოდ  მაშინ,  როცა  ხელში  ჩეკი  გვიჭირავს?

ასეთ  შემთხვევებს  საქართველოს  სამოქალაქო  კოდექსის  329  მუხლი  აწესრიგებს,  რომელიც  ზუსტად  განმარტავს  რა  არის  ოფერტის  გაკეთება  და  მოწვევა  ოფერტზე  :

თუ  ამ  წინადადებებს  დავზუსტებთ,  პირველი  მათგანი  გულისხმობს  ცალმხრივი  ნების  გამოვლენას,  რომელიც  მოითხოვს  მეორე  მხარისგან  მის  მიღებას,  თუმცა  ზემოთ  მოცემულ  შემთხვევაში  მუხლის  ეს  ნაწილი  არ  გამოგვდგება,  ეს  რა  თქმა  უნდა  სხვა  შემთხვევაა  და  მისი  არშესრულებით  ჩემი,  როგორც  მომხმარებლის  უფლებები  არ  დარღვეულა.

რაც  შეეხება  329  მუხლი  მეორე  ნაწილს,  ანუ  მოწვევას  ოფერტზე,  როგორც  უკვე  ვხვდებით,  ეს  არის  რაიმე  შეთავაზების  საჯარო  გამოცხადება,  რომელიც  მომხმარებელს  საშუალებას  აძლევს  თავად  აირჩიოს  პირობები,  სურს  თუ  არა  შეთავაზებული  პროდუქციის  გამოყენება  და  თანხმობის  განცხადება.  როდესაც  ამა  თუ  იმ  დაწესებულებაში  ახალი  წესები  იწყებს  მოქმედებას,  დაუყოვნებლივ  უნდა  ეცნობის  ამის  შესახებ  მომხმარებელს  .

მაგალითისთვის,  კინო  რუსთაველის  მიერ  გაკეთებული  განცხადება,  რაიმე  ფილმის  ჩვენების  შესახებ,  რომელიც  გაიმართება  10  ივნისს,  ბილეთის  ღირებულება  კი  იქნება  15  ლარი,  იქნება  მოწვევა  ოფერტზე,  ანუ  მომხმარებელი  წინასწარ  იქნება  გარკვეული  სასურველ  ინფორმაციაში,  რაც  მას  მისცემს  საშუალებას,  თავად  შეარჩიოს  მისთვის  ოპტიმალური  ვარიანტი.

არ  უნდა  დაგვავიწყდეს  ისიც  რომ  ის  ინფორმაცია,  რასაც  ოფერტზე  მოწვევა  მოიცავს,  უნდა  იყოს  ზედმიწევნით  ზუსტად  შესრულებული:

ზემოთმოყვანილი  მაგალითის  მიხედვით,  კინოს  ბილეთის  ღირებულებამ  არ  უნდა  გადააჭარბოს  უკვე  დადგენილ  15  ლარს.

ოფერტზე  მოწვევად  შეიძლება  ჩაითვალოს  ვიტრინაში  საქონლის  გამოფენა,  რომლის  შერჩევის  და  სასურველი  ნიმუშის  შეძენის  საშუალება  მყიდველს  თავისუფლად  აქვს.

სატელეფონო  ,  სატელევიზიო  ვაჭრობით,  ან  ქუჩაში  არსებული  ავტომატების  მეშვეობით  მომსახურების  შეთავაზებაც  ასევე  წარმოადგენს  ოფერტზე  მოწვევას.

მთავარი  განმასხვავებელი  ნიშანი  ოფერტსა  და  ოფერტზე  მოწვევას  შორის  არის  ის,  რომ  ეს  უკანასკნელი  მიმართულია  პირთა  ნებისმიერი  წრისადმი  და  არა  კონკრეტული  ადამიანის  ან  ადამიანისადმი,  ის  იძლევა  თავისუფალი  და  შეუზღუდავი  არჩევანის  საშუალებას.  ასევე,  ოფერტზე  მოწვევა  ნებისმიერ  დროს  შეიქნება  ოფერტენტის  მიერ  გაუქმებული  იქნას  და  დადგინდეს  ახალი  პირობები  და  შეთავაზებები,  როცა  ოფერტის  დროს  ოფერენტი  ვალდებულია  დადოს  ხელშეკრულება  და  არ  გააუქმოს  უკვე  დადგენილი  პირობები.