ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული მოწყობა E. administrative-territorial system
უნიტარული სახელმწიფოს ან ფედერაციული სახელმწიფოს სუბიექტების ტერიტორიების დაყოფა განსაზღვრულ ნაწილებად (რაიონი, პროვინცია, გუბერნია, მხარე, რეგიონი, დეპარტამენტი, საგრაფო და სხვ.), რომლის შესაბამისად იქმნება და ფუნქციონირებს სახელმწიფოს ადგილობრივი ორგანოების სისტემა. ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფისას, როგორც წესი, ითვალისწინებენ ბუნებრივ-ისტორიულ, ნაციონალურ და სოციალურ – ეკონომიკურ თავისებურებებს.
Source: მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [შემდგ.: სამსონ ურიდია და სხვ.; რედ.: ვაჟა გურგენიძე] – თბ., 2004 – 483გვ.: ცხრ.; 24სმ. – (საჯარო მოსამსახურის ბ-კა). – ISBN 99940-0-063-2: [ფ.ა.]
ბმები: 1. კორპორაციული ტიპური დოკუმენტები; 2. ორგანიზაციების იურიდიული, საბუღალტრო და საკონსულტაციო მომსახურება; 3. დისტანციური იურიდიული კონსულტაციები; 4. ბიზნეს გეგმების მომზადება; 5. მზა ტიპური ბიზნეს-გეგმები (შაბლონი)