სასამართლო სისტემა

ბლოგის  ადმინის  ნებართვით  აღებულია  ბლოგიდან    https://geolaw.wordpress.com

საქართველოშიარსებობსსაერთოსასამართლოებისსისტემარომელშიცშედისრაიონული  (საქალაქო),  სააპელაციოდასაკასაციო  (უზენაესისასამართლოებისასამართლოსფუნქციაფაქტებისგანსჯადასამართლიანიგადაწყვეტილებისგამოტანაა,,  თუმცა  რეალურად  საქმე  ძალიან  მძიმედაა  და  სასამართლო  ხშირ  შემთხვევაში  თავის  ფუნქციას:  სწორად  და  სამართლიანად  გადაწყვიტოს  შესული  საქმეები,  ვერ  და  არ  ასრულებს!

ისმის  კითხვა?  რატომ  არის  სასამართლო  პოლიტიზირებული  და  რატომ  ექვემდებარება  ყოველთვის  ზემდგომის,  ანუ  ხელისუფლების  გავლენას?  სასამართლოს  მესამე  ხელისუფლებას  უწოდებენ,  თუმცა  ეს  მესამე  ხელისუფლება  თითქმის  ყოველთვის  მაღალთა  ზეგავლენის  ქვეშ  ექცევა  და  თუ  საქმე  სახელმწიფოსთვის  მნიშვნელოვანია,  განაჩენიც  სახელმწიფოს  სურვილისამებრ  გამოდის.

საზოგადოებას  უამრავი  მაგალითი  ახსოვს,  როცა  სასამართლო  უხეშად  არღვევდა  როგორც  ფიზიკური  ასევე  იურიდიული  პირების  უფლებებს  შემდეგი  მექანიზმებით:

სასამართლო  და  სხვა  იურიდიული  პროცედურების  უპრეცედენტო  დაჩქარება,  სასამართლო  გადაწყვეტილების  მიწოდების  დაგვიანება  და  სხვა,  ერთი  შეხედვით  პროცედურული  საკითხები,  რათა  მხარეს  ვერ  მოეხდინა  სამართლებრივი  რეაგირება;  ბიზნესში  მოწილის  თავსმოხვევა,  პროკურატურის  სახელითა  და  კონკრეტული  ადვოკატის    პროცესში  ჩართვით;  წინასწარი  დაკავება,  რომლის  დროსაც  ხდებოდა  საპროცესო  გარიგების  დადება;  საპროცესო  გარიგების  მიუღწევლობის  შემთხვევაში  გვხვდება  ბრალის  დამძიმებისა  და  ზოგ  შემთხვევაში    ისეთი  მუხლების,  მიყენების  ფაქტები,  როგორიცაა  „ჯაშუშობა”;  ამასთან,  რადგან  ამ  მუხლით  განხილული  საქმეები  გასაიდუმლოებულია,  მუხლების  მიყენების  კანონიერების  შემოწმება  საზოგადოების  მხრიდან  პრაქტიკულად  შეუძლებელია;

რამდენიმე  მაგალითი  იხილეთ  ამ 
პოსტში,  როცა  მოსამართლემ  არაჯეროვნად  შეასრულა  დაკისრებული  მოვალეობა  და  საგანგებოდ  გამოიტანა  არასწორი  დასკვნა.    სამწუხაროა,  რომ  პოსტში  მოხსენიებული  მოსამართლე  ჯერაც  იკავებს  თანამდებობის  ადგილს  და  ის  ერთადერთი  არ  არის,  მხოლოდ  ერთ-ერთი  წარმომადგენელია  იმ  ჯაჭვისა,  რომელიც  ჯერ  კიდევ  არსებობს  და  ხელს  უშლის  სასამართლო  სისტემის  კორუფციისა  და  მაქინაციების  გარეშე  არსებობას.

სამწუხაროდ,  კორუმპირებული  მოსამართლეები  ხელისუფლებიდან  ხელისუფლებაში  ინაცვლებენ  და  როგორც  ნაციონალების  მმართველობის  ხანაში,  ასევე  მანამდე  პერიოდშიც  მწვავედ  იდგა  პროკურატურისა  და  მოსამართლეების  ერთსულოვნების  საკითხი:  სასამართლო  ყოველთვის  აკეთებდა  იმას,  რისკენაც  იმდროინდელი  პოლიტიკა  უბიძგებდა.  ზემოთხსენებულ  პოსტში  მოყვანილი  ქეისები  მხოლოდ  მცირე  მაგალითია  იმისა,  რაც  მუდამ  ხდებოდა  და  სადაც  უბრალო  მოქალაქეები  მუდმივად  დაზარალებულები  გამოდიოდნენ.  დაზღვევა  იმისგან,  რომ  მოსამართლეს  არ  მოისყიდიან,  არ  უბრძანებენ  საქმის  კონკრეტული  პიროვნების  სასარგებლოდ  გადაწყვეტას,  არ  არსებობს.  გავიხსენოთ  თუნდაც  ციხის  ბუნტი  და  იმდროინდელი  მოვლენები.  სასამართლო  მუდამ  იჭერდა  ხელისუფალთა  მხარეს,  რის  შედეგადაც  უამრავი  პატიმარი  ზარალდებოდა  (იგულისხმება  წამების  ფაქტები  და  ა.შ)  .  უამრავი  ფაქტის  მოყვანა  შეიძლება  მოსამართლეთა  განუკითხაობის  ირგვლივ,  თუმცა  უკვე  მომხდარ  ფაქტებზე  სამწუხარო  არსებული  მდგომარეობაა:  იმავე  განუკითხაობის  საშიშროება,  რაც  მუდამ  იყო  და  რასაც  ძველი,  ბინძური  საქმეებით  დამძიმებული  მოსამართლეების  სასამართლო  სისტემაში  ყოფნა  განაპირობებს.  ადამიანები  ისევ  ზარალდებიან  კორუმპირებული  სასამართლო  სისტემის  გამო.    არავინ  იცის,  როდის  მოხდება  სისტემის  რეალური  რეფორმა,    ამაზე  პასუხს  კი  არც  ამჟამინდელი  ხელისუფლება  იძლევა,