ჟენევის კონვენციები

ჟენევის კონვენციები

E. „Geneva conventions“

ჟენევაში დადებული ოთხი მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულება. ისინი წითელი ჯვრის მიერ 1864 წელს შემუშავებულ ომის წარმოების ჰუმანიტარულ წესებს განსაზღვრავენ. ჟენევის პირველი კონვენცია (1864) ბრძოლის ველზე დაჭრილ და ავადმყოფ ჯარისკაცებს ეხება. ჟენევის მეორე კონვენცია (1906) აფართოებს პირველის შინაარსს ჰააგის 1899 წლის კონვენციების საფუძველზე. ის შეეხება შეიარაღებული ძალების მოქმედებას არა მარტო ხმელეთზე, არამედ ზღვაზეც. ჟენევის მესამე კონვენციამ (1929) ახალი დებულება შემოიტანა, რომლითაც აღნიშნა, რომ კონვენციის პირობები ეხება არა მარტო იმ ქვეყნის მოქალაქეებს, რომლთაც მოახდინეს კონვენციის რატიფიცირება, არამედ ყველა ადამიანს, მიუხედავად მათი მოქალაქეობისა (ეს უკავშირდება როგორც სამხედროებს, ასევე სამოქალაქო მოსახლეობას). ჟენევის მეოთხე კონვენცია (1949) ომის დროს სამოქალაქო მოსახლეობისა და სამხედროების დაცვას ეხება და საბრძოლო მოქმედებების ზონაში და ოკუპირებულ ტერიტორიაზე სამოქალაქო მოსახლეობის დაცვის მკაცრ სტანდარტებს აწესებს, ამასთან, მეორე მსოფლიო ომის ტრაგიკული გამოცდილებიდან გამომდინარე, კრძალავს სამხედრო დანაშაულს. 1977 წელს მიიღეს 1949 წლის კონვენციის ორი დამატებითი პროტოკოლი, რომლებიც საერთაშორისო და შიდა კონფლიქტების მსხვერპლთ ეხება.

See also: დაცული პირები, ზოგადი მესამე მუხლი, ინტერნირება

Source: ადამიანის უფლებათა ლექსიკონი / [შეადგინა ფრიდონ საყვარელიძემ ; რედ.: ანა ჭაბაშვილი] – თბ. : დასი, 1999 – 128გვ

…

….

….

იურიდიული ენციკლოპედია www.gen.ge-ზე

შიდა  ბმები: 1. TOP – ადვოკატები; 2. TOP – საადვოკატო ბიუროები; 3. TOP-  იურიდიული მომსახურებები

გარე ბმები: 1. რეკლამა ინტერნეტით;  2. ქართული სამედიცინო ინტერნეტ–ქსელი

……